** Press Quotes *
A raw, honest and often very charming work out that seems to affirm that, after all these years they have nothing much to prove to anyone. That’s typical Rotterdam.
Richard James Foster about Lucky Dancer in Louder Than War (2018)
Lucky Dancer – waarop het ruige live-geluid werd gevangen – is meer dan een meedogenloze trash- en garagerockplaat. Gestoken in een hoes van de Rotterdamse illustrator en muzikant Bruno Ferro Xavier da Silva, balt het de loutering, het plezier, de energie en vooral ook de waanzin samen van 25 jaar Stinksisters.
Mark Ritsema over Lucky Dancer (2017)
Hypnotische trashrock
en sleazy garagechansons
van een androgyn viertal.
De schreeuw van Munch gestolen door de Stooges en geheeld door Tarantino...
Marel Kroon (2014)
Tranen van ontroering wellen op bij het horen van deze tien tracks van Stinksisters.
Het anarchistische trashpunk trio uit Rotterdam is weer terug in de originele Nederlands/Franse bezetting
uit 1992 en klinkt net zo smeuïg smerig als toen. Maar dan rijper, rotter, inderdaad.
Intens broeierige, logge punkrock op laag toerental,met een romantische inslag en ruimte voor het experiment.
De samenzang is fraai, de bas verpletterend, de gitaar gaat constant gierend uit de bocht en de drums houden de gekte in het gareel.
Een opsteker voor de oude garde en een aanrader voor de nieuwe.
#FRET (NL / juni 2010)
Stinksisters is een leuke band want:
1. Ze bestaan al achttien jaar en zijn in bandjaren dus ongeveer even oud als je moeder.
2. Ze komen uit Rotterdam.
3. Ondanks punt 1. Voelen de leden van Stinksisters zich absoluut niet te oud om
zichzelf een riotgrrrl band genaamd “Stinksisters” te noemen.
#VICE magazine (NL / april 2010)
Door de lage gitaren, dito mannenstem en prominent aanwezige basgitaar heeft het materiaal op ‘More Songs Of Love & War’ wel iets van dat op Nirvana’s debuutplaat ‘Bleach’. Opvallend anders is de zang van Cati Prout, die zo nu en dan komt bovendrijven. Dit geeft de songs net even iets extra. ...
Vooral het bijna negen minuten durende ‘Sound Of Blood’ is één van de hoogtepunten
van het album. Deze slepende song wordt opgesierd door gefreak op diverse blaasinstrumenten door het
Rotterdam Free Jazz Ensemble. Juist in combinatie met de riff die eigenlijk het hele nummer hetzelfde
blijft, werkt dit heel goed. ...een prima album.
#musicfrom.nl (NL / april 2010)
... On parle toujours de punk rock, mais la mélodie a pris le dessus. Ça commence avec un côté désinvolte auquel il faut s'habituer. En même temps, c'est ce même côté désinvolte qui leur donne cette touche old school agréable, ce côté destroy à la Stooges, ou à la Cramps. C'est ce qui est bon chez eux, et qui donne tout son sens au côté pop qu'ils travaillent aujourd'hui. Car c'est bien de pop qu'il s'agit (même s'il y a un quelque chose des groupes sixties), mais tellement salopée, répétitive, et poilues, qu'on ne la sent plus passée. ...
#Postitive Rage (F / april 2010)
… Parfois, des groupes considérés comme disparus reviennent à la surface. Normalement, on appelle ce genre de phénomène, des morts vivants. Stinksisters est loin d’être mort ! Il a même la super forme. Dès le premier titre, on est en plein dans les Stooges et tout au long de l’album, je peux constater que Stinksisters est bien plus rock’n’roll...
#WalkedInLine (F / april 2010)
... Our last show of 1998 was on Halloween in Amsterdam at the Entrepotdok squat with Andy and Terrie from the Ex and one of the wildest bands I´ve seen, Stinksisters.
#Submissionhold (USA / 1999)
“Wat echt is
lijkt nergens op”
(J.A. Deelder)
